ေမေမ့ယၾတာတားမရပါ

ကၽြန္မတို့ငယ္ငယ္ထဲက ေမေမက ေဗဒင္ေမးတဲ့အက်င့္ရွိပါတယ္။ တစ္ခုခုလုပ္ေတာ့မယ္ဆိုတိုင္း ေဗဒင္သြားေမး ၊ ယၾတာေခ်။ တစ္ခါတေလ အေရးၾကီးရင္ေဗဒင္ဆရာတစ္ေယာက္နဲ့ အားမရေသးဘူး ေနာက္တစ္ေယာက္ဆီထပ္သြား ၊ ထပ္ေမး။ အၾကားအျမင္ဆိုလည္းသြားလိုက္တာပဲ။ ဒီေန့ ျပသဒါးေန့ မို့ဒါမလုပ္ရေသးဘူး။ ရက္ရာဇာကိုေရြးျပီးလုပ္တယ္။ စံုေနတာပဲ။ ဘယ္ခ်ိန္မွာဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာလည္းရွိရဲ့။ ကၽြန္မတို့ စားေမးပြဲေျဖမယ္ဆိုလဲ ေမေမမွာ ဟိုဟာလုပ္ေပးရ ၊ ဒီဟာအေဆာင္ယူခိုင္းရနဲ့ရူတ္ေနတာပါပဲ။ အဲဒီလိုၾကားထဲမွာ ၾကီးျပင္းလာတဲ့ကၽြန္မအတြက္ေတာ့တစ္ခါတစ္ေလ ေမေမ့ကိုေတာင္သနားမိပါတယ္။ အဲဒီေလာက္ထိလုိက္လုပ္ေနဘို့ မလိုပါဘူးေမေမရယ္။ ေတာ္ရံုဆိုေတာ္ပါေတာ့လို့ ကၽြန္မ မၾကာခဏေျပာတတ္တယ္။ အဲဒီလိုေျပာရင္ေမေမ မၾကိဳက္ခ်င္ပါ။ သူကေစတနာနဲ့အားလံုးတြက္ေကာင္းေအာင္လုပ္ေနတာဆိုျပီး ဆူပူတတ္ပါတယ္။ အရင္တံုးကေဖေဖလဲေျပာေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့ဘာမ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္မေျပာေတာ့ပါဘူး။ သိပ္ျပီးတုိက္ဆိုင္လို့ပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခါတစ္ေလ ေမေမ့ရဲ့ေဗဒင္က မွန္ရင္ေတာ့ ေမေမေျပာလို့မဆံုးေတာ့ပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ေျပာတာေပ့ါ။ ယၾတာေကာင္းရင္ မင္းေလာင္းျဖစ္တယ္ဆိုတာေလ။ မွားသြားရင္လဲ သူကအေလွ်ာ့ေပးတာေတာ့မဟုတ္။ ယၾတာလုပ္တာပဲတစ္ခုခုလိုသြားသလိုမ်ိဳး။ တစ္ခါတစ္ေလ ေမေမကသူလုပ္ေပးလို့ရတာ လုပ္ေပးေပမယ့္ ကၽြန္မတို့ကိုယ္တိုင္လုပ္ရမယ္ ဆိုရင္လည္းသူက မျဖစ္မေနမရမကကိုလုပ္ခိုင္းတာပါ။ တစ္ခါတစ္ေလ စိတ္ညစ္စရာေကာင္းေပမယ့္ ေမေမလည္းစိတ္ခ်မ္းသာ ၊ ကိုယ္လည္းဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ဒါေလးလုပ္လိုက္ရလို့ ဘာမွအက်ိဳးယုတ္သြားတာမဟုတ္ ၊ ေမေမေျပာသလို ကိုယ့္အတြက္ပိုအက်ိဳးရွိရင္ရွိမွာပါေလဆိုျပီးလုိက္လုပ္ေပးလိုက္တာမ်ားပါတယ္။

ဒီလိုနဲ့ကၽြန္မ အစ္ကိုၾကီး မိန္းမယူမယ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေမေမဟာ အစ္ကိုယူမယ့္မိန္းမနဲ့ေန့နံကုိက္မကိုက္ ၊ အစဥ္ေျပမေျပ ၊ စီးပြါးျဖစ္မျဖစ္ ၊ အစံုအစံု အကုန္လိုက္တြက္ပါတယ္။ သူ့စိတ္ၾကိဳက္ မဂၤလာရက္သတ္မွတ္ အခ်ိန္ ေနရာ အကုန္အေသးစိတ္စီစဥ္ျပီး မွမဂၤလာေဆာင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ "ေမေမရဲ့ ေဗဒင္ဆရာကဘာေတြထပ္ျပီးညႊန္ၾကားအံုးမွာလဲ ေမေမ" လို့ အစ္ကိုၾကီးက စ ေနာက္ေနခဲ့တယ္။ ေမေမကေတာ့ ဒါကအေရးၾကီးတယ္။ သားဘ၀တစ္ခုလံုးနဲ့ဆိုင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ေမေမကေတာ့ တတ္ႏိုင္ေလာက္အကုန္လုပ္ရမွာပဲလို့ခပ္သြက္သြက္ ျပန္ေျပာခဲ့တယ္။ အစ္ကိုၾကီးတို့အိမ္ေထာင္ေရးဟာ ေမေမဘယ္လိုပဲေဗဒင္ေတြ ရက္ေကာင္းရက္ျမတ္ေတြေရြးျပီး မဂၤလာေဆာင္ခဲ့ေပမယ့္ ထင္သေလာက္အစဥ္မေျပခဲ့ပါဘူး။

အဲဒီလိုနဲ့ကၽြန္မအလွည့္မွာေတာ့ ေမေမ့ကိုဖြင့္ေျပာတိုင္ပင္ျပီးေျပာယံုပဲရွိပါေသးတယ္။ ထံုးစံအတိုင္းေမေမ ဟာ ေဗဒင္ေတြေမး ၊ အၾကားအျမင္ဆိုတာေတြသြားျပီး အလုပ္ရူတ္ေနခဲ့ပါတယ္။ တစ္ရက္ေတာ့ေမေမက ကၽြန္မကိုဖြင့္ေျပာလာပါတယ္။ ကၽြန္မ နဲ့ ကၽြန္မရဲ့ခ်စ္သူကို သေဘာမတူႏိုင္ဘူး။ သေဘာမတူႏိုင္ဘူးဆိုတာထက္ သေဘာတူလို့မျဖစ္ဘူး။ သမီးသူ့ကိုယူလို့မျဖစ္ဘူးလို့ျပတ္ျပတ္သားသားေျပာလာပါတယ္။ ဒါဟာေနာက္စရာမဟုတ္ဘူးေလေမေမ။ ဘာလို့ဒီလိုေျပာရတာလဲဆိုေတာ့ သမီးတို့ႏွစ္ေယာက္ကိုေမေမ ေသခ်ာတြက္ၾကည့့့္ျပီးျပီ။ ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ေမေမတကယ္ေျပာေနတာလား။ ကၽြန္မ မယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေမေမကျပတ္သားေနတာ။ အစ္ကိုၾကီးတုန္းကလဲ ေမေမေသခ်ာတြက္ခဲ့တာပဲ။ ခုေတာ့အစဥ္မွမေျပတာ ေမေမရယ္။ ေဗဒင္ေတြကအကုန္ယံုလို့မွမရတာ။ ကၽြန္မေျပာသမွ်အားလံုးက အခ်ည္းႏွီးပါပဲ။ ေမေမ့ရဲ့ေျပာစကားေတြကိုကၽြန္မ ဘယ္လိုမွ မၾကားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ ကၽြန္မတို့ႏွစ္ေယာက္ယူရင္ ကၽြန္မရဲ့အသက္အႏၲရာယ္ကိုစိုးရိမ္ရေၾကာင္း ေမေမကလံုး၀မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ဘက္ကေနေျပာပါတယ္။ မိဘကိုမ်က္ရည္က်ေအာင္လုပ္တဲ့ သား သမီး ဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ္လည္းစိတ္ခ်မ္းသာမွာ မဟုတ္ဘူး ၊ ဘယ္ေတာ့မွၾကီးပြားမွာမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေမေမ့ရဲ့မိခင္ေမတၲာကို ကၽြန္မဘယ္လိုမွ ေက်ာ္ျပီးမသြားႏိုင္ပါဘူး။ ကၽြန္မအရံွဳးေပးလိုက္ပါျပီ။ အစ္ကိုၾကီးတို့အိမ္ေထာင္ေရး အစဥ္မေျပမွဳ တစတစနဲ့သူတို့တရား၀င္ကြာရွင္းလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္မ ေမးခ်င္လိုက္တာ.... ေမေမ့ကိုသူတို့မယူခင္က ေမေမ့ရဲ့ေဗဒင္ဆရာေတြက ဒီမိန္းမကိုယူရင္ ကြဲကိန္းျမင္တယ္လို့မေဟာလိုက္ဘူးလား ေမေမရယ္လို့။ ကၽြန္မ မေမးရက္ပါဘူး။ စိတ္ညစ္ေနတဲ့ေမေမ့ကို ကၽြန္မ ဘယ္လိုေျဖသိမ့္ရမလဲပဲစိတ္ကူးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ေမေမ ေဗဒင္သြားေမးတဲ့အလုပ္ကိုသိပ္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။ ေမေမလည္းပင္ပန္းေနျပီေပါ့။ ေမေမဟာေဗဒင္ေမး ယၾတာေခ်တာထက္ ခုေတာ့ တရားရိပ္သာ၀င္ ၊ ဥပုသ္သီလေစာင့္ ၊ အိမ္မွာလည္း တရားထိုင္ ၊ ပုတီးစိပ္အလုပ္ေတြပဲလုပ္ပါေတာ့တယ္။

အခုေတာ့ ကၽြန္မ ေမေမ့စိတ္တိုင္းက်တဲ့ အိမ္ေထာင္တစ္ခုကို ကၽြန္မထူေထာင္ခဲ့ပါျပီ။ ကၽြန္မ သားဦးေလးကိုေတာင္ကၽြန္မ ေမြးဖြားရေတာ့မွာပါ။ ကၽြန္မရဲ့သားေလးက ဗိုက္ထဲမွာ အေနအထားသိပ္မမွန္တာကတစ္ေၾကာင္း ၊ ကၽြန္မအသက္အရြယ္အရပါ ဆရာ၀န္က ကၽြန္မကိုခြဲေမြးမွ သင့္ေတာ္မယ္လို့အၾကံေပးပါတယ္။ အဲဒါကိုေမေမ့ကိုေျပာေတာ့ ေမေမက "သမီးက သားေလးကိုခြဲေမြးမွာဆိုေတာ့ ဘယ္ေန့မွာေမြးရင္ေကာင္းမလဲဆိုတာေရြးရမွာေပါ့တဲ့။ သူမ်ားေတြလည္းေန့ေကာင္းရက္သာေရြးျပီးခြဲေမြးၾကတာ။ ဘယ္ေန့ေကာင္းလဲတြက္ၾကည့္ရမယ္လို့ေျပာပါတယ္" ကၽြန္မလည္း ဆရာ၀န္နဲ့တိုင္ပင္ျပီး ဘယ္ေန့ေနာက္ဆံုးထားျပီးေမြးရမလဲ ဘယ္ရက္ေလာက္ဆိုသင့္ေတာ္မလဲဆိုတာေတြ ေမးျပီးေတာ့ ေမေမ့ကိုျပန္ေျပာရပါတယ္။ ေမေမကထံုးစံအတိုင္း ဘာေန့သား ၊ ဘယ္ရက္ ၊ ဘယ္အခ်ိန္ ေကာင္းမယ္ ဆိုတာကအစ ၊ ဘယ္လိုနံမည္ေပးမယ္ဆိုတာအဆံုး အကုန္လံုး လုိက္ျပီးတြက္ပါတယ္။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ဆရာ၀န္ကလည္းေမေမေျပာတဲ့ရက္နဲ့ အခ်ိန္ (မနက္ေစာေစာ) ကို ေမြးေပးႏိုင္တယ္လို့ေျပာပါတယ္။ ေမေမကေတာ့ အေတာ္ကို၀မ္းသာေနပါတယ္။ ေမြးမယ့္ရက္ကိုပဲလက္ခ်ိဳးျပီးေစာင့္ေနတယ္။ ေဆးရံုတက္ဖို့လိုအပ္တဲ့အသံုးအေဆာင္ ၊ ကေလးအတြက္လိုအပ္ရာရာ... အားလံုးျပည့္စံုေအာင္စီမံျပဳလုပ္ပါတယ္။ ေမေမေမြးေစခ်င္တဲ့ရက္မေရာက္ခင္ ႏွစ္ရက္အလိုမွာေတာ့ ကၽြန္မဗိုက္နာလာပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ဆရာ၀န္ဆီဖံုးဆက္ေတာ့ ဆရာ၀န္က ေဆးရံုကိုခ်က္ခ်င္းလာဖို့ေျပာပါတယ္။ ေဆးရံုေရာက္တာနဲ့ ကၽြန္မလည္းခြဲခန္းထဲတန္း၀င္ရပါတယ္။ ေမေမရဲ့ေျမးေလးက ေမေမတြက္ထားတဲ့ရက္ထက္ ႏွစ္ရက္တိတိေစာျပီးလူ့ျပည္ကိုေရာက္လာပါတယ္။ ေမေမေမြးေစခ်င္တဲ့မနက္ေစာေစာမွာေတာ့ ေမြးခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ဘယ္ေန့မွာပဲ ေမြးေမြး ခ်စ္မွာပါပဲ။ ေမေမလည္းသူ့ရဲ့ေျမးဦးေလးကို ၾကည့္မ၀ ၊ ရႈမ၀ အရမ္းကိုခ်စ္ေနတာပါ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေဖေဖကေျပာပါတယ္ လူတိုင္းမွာေမြးထဲက ကိုယ့္ကံၾကမာနဲ့ကိုယ္ရွိၾကျပီးသားေလ။ အဲဒါကိုဟိုေန့မွ ေမြးမယ္ ဒီေန့ေကာင္းတယ္ဆိုျပီး တားထားလို့မရပါဘူး။ သူ့ကံအတိုင္း သူ့ဘာသာျဖစ္လာတာပဲ။ ဘာနဲ့မွတားဆီးလို့မရသလို အတင္းလုပ္ယူလို့လဲမရပါဘူး။ အခုငါ့ေျမးေလးကသူ့အဖြားကို သင္ခန္းစာေပးလိုက္ျပီေဟ့... ဆိုျပီးရီေနပါတယ္။ ေမေမ ဘာမွျပန္မေျပာပါ...ေဖေဖ့ကို တခ်က္မ်က္ေစာင္းလွမ္းထိုးျပီး ေမေမလဲလိုက္ရီေနပါတယ္....